Τα ''παλικάρια'' με το ειρωνικό μειδίαμα που βλέπετε σιδηροδέσμια πισθάγκωνα στην οθόνη σας, είναι τα ανθρωποειδή, που αφού ξεγέλασαν, παρέσυραν, βίασαν από κοινού και τελικά δολοφόνησαν με κτηνώδη τρόπο την άμοιρη φοιτήτρια Ελένη Τοπαλούδη -
την χτύπησαν και την γκρέμισαν, ζωντανή ακόμα, από τα βράχια στην ακτή - καταδικάστηκαν ομόφωνα, ύστερα από περίπου δύο χρόνια επεισοδιακής ακροαματικής διαδικασίας, για ανθρωποκτονία από πρόθεση και από κοινού βιασμό, σε ισόβια και 15 χρόνια αντίστοιχα, κάθειρξη ο καθένας τους.
Δεν σκοπεύω να μπω σε μακροσκελείς και περισπούδαστες κρίσεις ή τοποθετήσεις. Η αηδία που νιώθω, δεν μου το επιτρέπει.
Εκείνο που με... χαλάει όμως πιο πολύ, είναι το παρασκήνιο και τα... απόνερα της δίκης με αδιανόητες, ύποπτες και ψευδείς παρεμβάσεις της υπεράσπισης των βδελυρών δολοφόνων και φυσικά η επίθεση των ημετέρων του Συστήματος, με αφορμή την αγόρευση-καταπέλτη της εισαγγελέως, Αριστοτελείας Δόγκα,που έγραψε ιστορία!
Το μόνο που πάντως θα επιθυμούσα, σαν άνθρωπος και σαν πατέρας, αν πραγματικά θα θέλαμε κάποιοι να μπούμε, έστω για λίγο, στο μεδούλι της υπόθεσης και στο απόλυτο δράμα της οικογένειας της Ελένης, θα ήταν να μπορούσαμε, όσο και αν αυτό ακούγεται φρικιαστικό, να ήμασταν για μια στιγμή, εμείς οι γονείς της άτυχης φοιτήτριας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου