Τέσσερα χρόνια από το μοιραίο εκείνο πρωινό
Επιμέλεια: Βάσω Λιόκαυτου
Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον χαμό του Παντελή Παντελίδη.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το πρωί εκείνο της Πέμπτης στις 18 Φεβρουαρίου του 2016 όταν στον παράδρομο της Βουλιαγμένης ένα τζιπ έχασε τον έλεγχο, αναποδογύρισε με θλιβερό απολογισμό δύο τραυματίες και έναν νεκρό.
Μέσα λίγα λεπτά η είδηση «έσκασε σαν βόμβα» στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια καθώς οι πληροφορίες ήθελαν ο νεκρός να ήταν ο Παντελής Παντελίδης.
Ο τραγουδιστής «έφυγε» στα 33 του σκορπίζοντας θλίψη την οικογένειά του αλλά και στον κόσμο που τον θαύμαζε. Ο Παντελής Παντελίδης προερχόταν από μια πολύ δεμένη οικογένεια της Νέας Ιωνίας και ήταν ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια του.
Ξεκίνησε ως υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού αλλά η μουσική ήταν το «μικρόβιο» που δεν τον άφηνε ήσυχο.
Τις ελεύθερες ώρες του έπαιρνε την κιθάρα του και τραγουδούσε κομμάτια που έγραφε ο ίδιος τα οποία τα «ανέβαζε» στο youtube. Εκεί «σάρωνε» σε views και δεν άργησαν να τον προσεγγίσουν από δισκογραφικές εταιρίες για συνεργασία.
Ο Παντελής μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έκανε το μεγάλο μπαμ και έγινε πρώτο όνομα σε νυχτερινά κέντρα. Ο Βασίλης Καρράς τον αποκαλεί γιο του και κάνει μαζί του ντουέτο.
Χιλιάδες κόσμος τον αποθεώνει και γεμίζει τα μαγαζιά που εμφανίζεται ενώ τα τραγούδια του γίνονται τεράστιες επιτυχίες ωστόσο δεν θα λείψουν κι εκείνοι που τον αμφισβητούν και τον πολεμούν.
Εκείνος δεν απάντησε ποτέ σε τίποτα. Ούτε στα θετικά αλλά ούτε και στα αρνητικά σχόλια. Ντροπαλός και χαμηλών τόνων ήθελε μόνο να τραγουδάει και να κάνει τον κόσμο να περνάει καλά και τα κατάφερνε.
Κολλητός του φίλος ο Αντώνης Ρέμος και η τραγική ειρωνεία είναι πως το τζιπ με το οποίο σκοτώθηκε ο Παντελής το είχε αγοράσει από τον τραγουδιστή.
«Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό που συμβαίνει δεν το ζω έτσι όπως θα μπορούσε να το ζήσεις κάποιος. Να είμαι ξετρελαμένος, να μην πατάω στη γη. Επειδή θέλω αυτό να κρατήσει για άλλα δέκα, δεκαπέντε, είκοσι χρόνια, λέω καλύτερα να μην έχω στο μυαλό μου την επιτυχία.
Η μεγαλύτερή μου χαρά είναι ότι οι δίσκοι μου έχουν τραγούδια μου. Χαίρομαι που θα κάτσω με τους φίλους μου και θα τους παίξω. “Να, για άκου τι έβγαλα” και έπειτα από τρεις μήνες θα το ακούμε στο ραδιόφωνο», είχε πει σε συνέντευξή του.
«Εκτός πίστας, δεν κουβαλάω τον τραγουδιστή πάνω μου. Δηλαδή, με το που τελειώνω το πρόγραμμά μου, είμαι ένας κανονικός άνθρωπος, ο Παντελής που ξέρουν οι δικοί μου άνθρωποι. Έτσι θέλω να ‘μαι. Το άλλο είναι πόλεμος. Ανεβαίνω πάνω για να κερδίσω και δίνω τον καλύτερό μου εαυτό.
Μεγάλη του αδυναμία η μητέρα του, Αθηνά για την οποία μάλιστα είχε γράψει και τραγούδι. Η οικογένειά του ήταν η προτεραιότητά του και πάντα πάνω από όλους.
Στο καμαρίνι μετά, δεν θα το παίξω κάπως, δεν θα έχω το ύφος του τραγουδιστή. Υπάρχουν πολλοί που κουβαλάνε τον τραγουδιστή σε όλη την καθημερινότητά τους, που είναι σταρ. Εγώ, με το που κατεβαίνω, είμαι… τίποτα», είχε εξομολογηθεί.
Βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη αλλά δεν ήθελε αυτό να βγαίνει στη δημοσιότητα. «Μου τον έφερε ο Μπερτάκης ένα βράδυ σε ένα κρητικό γλέντι. Άκουγα τα τραγούδια αλλά δεν ήξερα ποιος ήταν…Δεν ήταν τυχαίο ότι τόσο νέος άνθρωπος κατέθεσε στους Έλληνες τόσες πολλές επιτυχίες μέσα σε τόσο λίγο καιρό. Ήταν ένα ντροπαλό παιδί και σεμνό άνθρωπο, δεν είχε καν συνειδητοποιήσει την επιτυχία που έκανε. Χαμήλωνε τα μάτια όταν τους έλεγες κάτι καλό», είχε πει ο Νίκος Ζωιδάκης λίγες ώρες μετά τον χαμό του τραγουδιστή.
«Τι διαφορετικό έχουν τα δικά σου τραγούδια και γίνεται αυτός ο χαμός;», τον είχαν ρωτήσει με εκείνον να εξηγεί:
«Νομίζω περιέχουν αλήθεια, πολύ αλήθεια και δεν είναι γραμμένα απλά για να γραφτούν. Τα περισσότερα τραγούδια μέχρι σήμερα έχουν γραφτεί επαγγελματικά, δηλαδή αναλαμβάνει ένας συνθέτης και ένας στιχουργός, να γράψει σε έναν καλλιτέχνη 10-12 τραγούδια και κάθονται και τα ετοιμάζουν. Εγώ δεν λειτουργώ έτσι, γράφω όποτε το έχω ανάγκη και το νιώθω».
Το περίεργο είναι πως όλα του τα τραγούδια μιλούσαν για τον θάνατο όπως το «Πίνω από κει ψηλά για σένα», σαν να γνώριζε πως το τέλος για εκείνον είναι κοντά.
Συνεντεύξεις, φωτογραφήσεις, συναυλίες…ο Παντελής είχε κατακτήσει το όνειρό του. Είχε γίνει τοπ τραγουδιστής αλλά μόλις κατέβαινε από την πίστα ήταν το λαϊκό παιδί που έβγαινε στη γειτονιά του τη Νέα Ιωνία με την παρέα του.
Ο Παντελής έκανε πρόβες το βράδυ της 17ης Φεβρουαρίου καθώς ετοιμαζόταν για πρεμιέρα στο Teatro. Μετά την πρόβα θέλησε να χαλαρώσει και βγήκε να διασκεδάσει αλλά δυστυχώς εκείνη η νύχτα ήταν η τελευταία.
Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν «βόμβα» στη σόουμπιζ και ακόμα και οι επικριτές του «λύγισαν» μπροστά στο τραγικό συμβάν. Η κηδεία του έγινε με χιλιάδες κόσμο αλλά και την μπάντα του να τον συνοδεύουν στην τελευταία του κατοικία.
Ο Παντελής κατάφερε να κάνει το μεγάλο του όνειρο πραγματικότητα, το παιδί από τη Νέα Ιωνία να γίνει ο άρχοντας της πίστας.
Η φωνή του σίγασε αλλά τα κομμάτια του τέσσερα χρόνια μετά συνεχίζουν να ακούγονται και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το «φαινόμενο Παντελίδης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου