Όποια ντροπή, όποιος εξευτελισμός. Τους λαϊκούς αγώνες ενός έθνους να τους εκπροσωπούν αυτοί

Ετοιμάζονται πυρετωδώς για τις εκδηλώσεις γύρω από το 1821 και κανείς δεν συνειδητοποιεί ότι αυτή η πρωτοφανής ιδιωτικοποίηση των εθνικών αγώνων είναι ο μεγαλύτερος εθνικός διασυρμός στη νεότερη ιστορία. Κύριες που ζούνε μέσα στη χλιδή, πετώντας πιθανόν και τασάκια στα κεφάλια Φιλιππινέζων επειδή δεν τους έφεραν στη σωστή θερμοκρασία το τσάι ν’ αναλαμβάνουν την εκπροσώπηση της Μπουμπουλίνας, του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη…

Όποια ντροπή, όποιος εξευτελισμός.
Τους λαϊκούς αγώνες ενός έθνους να τους εκπροσωπούν αυτοί που η πρώτη δουλειά τους θα ήταν να τα βρουν με τον εχθρό και να κάνουν μπίζνες.

Η απόγνωση του κομμωτηρίου είναι αυτό που ζούμε.
Απεγνωσμένες ανταύγειες και επιτυχημένα λίφτινγκ ζητούν να τους λύσουμε τα υπαρξιακά τους αδιέξοδα.

Έγιναν οι εθνικοί  μας ήρωες υπηρέτες του συστήματος προβολής των πλούσιων αυτής της χώρας.

Ο λαός πρέπει να στήσει τις δικές του εκδηλώσεις, τιμώντας τους δικούς του ήρωες μακριά από πληρωμένα μασκαριλίκια βαρύγδουπων θλιβερών μαϊντανών.

Ο εορτασμός του ‘21 είναι αρμοδιότητα του υπουργείου Πολιτισμού δεν είναι ιδιωτική υπόθεση.
Δεν ξεσηκώθηκαν οι Κολοκοτρώνηδες γιατί τους έδωσαν λεφτά οι πλούσιες κυρίες.