Ο αιώνιος έφηβος της υποκριτικής «έφυγε» στα 88 του χρόνια λίγο καιρό μετά τον θάνατο της πρώτης του συζύγου, Έρρικας Μπρόγιερ. Στις 04.20 κατέληξε μετά από ημέρες νοσηλείας στην εντατική μονάδα του “Αττικόν”.
Ο Κωστάκης, ο νεαρός με την ατάκα «Φσσστ Μπόινγκ», ο κύριος Κώστας όλων όσων τον θαύμασαν και τον αγάπησαν «έφυγε» για το μεγάλο ταξίδι. Πάει να συναντήσει την Τζένη, την Αλίκη, τον Δημήτρη, τη Ζωίτσα, τον Στάθη και τόσους άλλους αγαπημένους του φίλους για να «ανεβάσουν» μια ακόμα παράσταση πλέον από κει ψηλά.
Ο Κώστας Βουτσάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Δεκεμβρίου του 1931. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη από προσφυγική οικογένεια με καταγωγή από τους Επιβάτες Ανατολικής Θράκης. Το οικογενειακό επίθετο ήταν Σαββόπουλος, αλλά το «Βουτσάς» επικράτησε από τον παππού του που έφτιαχνε βαρέλια και τα βαρέλια παλαιότερα τα έλεγαν «βουτσιά».
Όταν ξεκίνησε την καριέρα του, τού είχε προτείνει θιασάρχης να το αλλάξει σε «Βέσελης», αλλά αρνήθηκε.
Πέρασε δύσκολα χρόνια καθώς προερχόταν από φτωχή οικογένεια αλλά ήταν μαχητής. «Η οικογένεια μου ήταν φτωχοί άνθρωποι.
Έχω δουλέψει πολύ στη ζωή μου, τρέχαμε να βγάλουμε το ψωμί. Έτρωγα στραγάλια και νερό για να φουσκώσει η κοιλιά μου. Ήμουν αγωνιστής από μικρός, αλλά δεν έχανα ποτέ το χιούμορ και την αισιοδοξία μου», είχε αποκαλύψει.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, απ’ όπου αποφοίτησε το 1953 και αρχικά έλαβε μέρος σε παραστάσεις περιπλανώμενων θιάσων (μπουλούκια).
Υπήρξε σύζυγος της ηθοποιού και χορεύτριας Έρρικας Μπρόγερ, με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Σάντρα (1972).
Έχει άλλες δύο κόρες από τον δεύτερο γάμο του, με τη Θεανώ Παπασπύρου, τη Θεοδώρα (1977) και τη Νικολέτα (1979), με την πρώτη να ακολουθεί τα δικά του βήματα στο χώρο της ηθοποιίας.
Ο θετός γιος του (από προηγούμενο γάμο της τρίτης γυναίκας του Εύης Καραγιάννη, πρώην μοντέλου και ηθοποιού), Άνθιμος Ανανιάδης, είναι επίσης ηθοποιός.
Το 2015, ο Κώστας Βουτσάς έκανε σχέση με τη 39 χρόνια μικρότερή του ηθοποιό, Αλίκη Κατσαβού, με την οποία παντρεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016 και στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους απέκτησαν ένα γιο, τον Φοίβο.
Αεικίνητος και γεμάτος ενέργεια με πάθος για τη ζωή. «Κούραση καλέ είναι το θέατρο; Εγώ κουράζομαι μόνο όταν κάθομαι. Το θέατρο είναι ανάγκη για μένα, είναι η ζωή μου. Και έχω πολλά πράγματα ακόμα να πω. Είμαι νέος ακόμα, 87 χρονών.
Μη με αναφέρεις ως legend. Θρύλο θα με πεις όταν θα αποσυρθώ. Εγώ είμαι ακόμα μάχιμος», είχε πει σε περσινή του συνέντευξη. Προσθέτοντας: «Θέλω να κάνω τον κόσμο να γελάει, να διασκεδάζει, να περνάει ωραία μαζί μου».
«Κουράζομαι όταν κάθομαι. Η δουλειά με αναζωογονεί, μου δίνει νιάτα. Είμαι 87 και νιώθω ότι είμαι 50, 60 χρόνων. Κάνω πρόβες, τρέχω πάνω-κάτω, ετοιμάζω και τηλεόραση τώρα. Έτσι νιώθω, αιώνιος έφηβος.
Δεν το κάνω επίτηδες. Δεν μπορώ να καθίσω. Το πρωί έκανα πρόβα για τα λόγια μου, μαθαίνω τον ρόλο μου, το απόγευμα έχω πρόβα, το βράδυ θα βγω βόλτα με τον Φοίβο, θα τα διαλύσει όλα και θα τα ξαναμαζεύω…», είχε πει σε άλλη συνέντευξή του έναν χρόνο πριν.
Υπήρξε ένας μεγάλος πρωταγωνιστής, ήταν σταρ αλλά δεν το ένιωσε ποτέ ο ίδιος. «Ουδέποτε ένιωσα σταρ. Δεν με ενδιέφερε ποτέ να είμαι σταρ. Υπήρξα 35 χρόνια θεατρικός επιχειρηματίας και έλεγα σε όλους τους ηθοποιούς “εδώ δεν υπάρχει εγώ, υπάρχει εμείς”.
Ολοι μαζί δουλεύουμε για την επιτυχία. Οπότε δεν υπάρχει πρωταγωνιστής, βεντέτα ή σταρ. Τι θα πει αυτό; Ο,τι είσαι εσύ είμαι και εγώ, ό,τι είναι ο ταξιτζής είμαι και εγώ, ό,τι είναι ο καστανάς είμαι και εγώ.
Δεν θα βγω εγώ να πω “α, είμαι ο Κώστας Βουτσάς”. Αν το πουν άλλοι, εντάξει, αλλά δεν μπορώ να το πω εγώ ο ίδιος».
Όταν είχε πεθάνει ο Στάθης Ψάλτης είχε συγκλονιστεί και είχε δηλώσει: «Είναι μεγάλη απώλεια ο Στάθης για το θέατρο.
Την πρώτη φορά που το άκουσα ότι πέθανε, με έπιασε σπαραγμός, δεν μπορούσα να συνέλθω και να μιλήσω, δεν είχα πάει στο νοσοκομείο να τον δω γιατί θα λιποθυμούσα.
Είναι καλό παιδί ο Στάθης, μεγάλος εραστής… φιλάνθρωπος, βοηθούσε τον κόσμο… Θυμάμαι που τον τάιζε η Χριστίνα… Πωπωπω μεγάλη ζημιά για την Χριστίνα… Δεν θα πάω ούτε στην κηδεία. Εγώ μόνο σε μία κηδεία θα πάω».
Ενώ σοκ έπαθε και με τον χαμό της Ζωής Λάσκαρη: «Την ήξερα από παιδάκι, μέναμε μαζί στην ίδια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, μαζί και με τη Ζωζώ τη Σαπουντζάκη. Ήταν ένα αιθέριο πλάσμα, μια νεράιδα, μια κούκλα αλλά και άνθρωπος με το άλφα κεφάλαιο.
Είμαι συγκλονισμένος. Ήταν απρόοπτο, βρε παιδάκι μου. Μου τηλεφώνησε η κορούλα μου, η Σάντρα, και μου το είπε. Έμεινα ξερός, παραλίγο να λιποθυμήσω».
Περνούσαμε πολύ ωραία με τη Ζωίτσα, με τα αστεία μας, με τα γέλια μας. Στη δουλειά μας τότε δεν υπήρχε βεντετισμός, δεν υπήρχε αντισυναδελφικό κλίμα, ήμασταν φίλοι, αδέλφια.
Η Ζωίτσα ήταν από πολύ καλή οικογένεια. Ο θείος της ήτανε αρχηγός του Γ’ Σώματος Στρατού. Ξαδέλφη της ήταν η τραγουδίστρια Ζωή Κουρούκλη.
Ο Φίνος και η Τζέλα η γυναίκα του θέλανε να την υιοθετήσουνε αλλά δεν το δέχτηκε η Ζωίτσα, πώς να αφήσει την οικογένειά της. Χάθηκε η καημένη πάνω που ετοίμαζε νέες δουλειές στην “Αθηναΐδα”…».Αγαπούσε πολύ τις γυναίκες και ταυτόχρονα τις σεβότανε. Στις γυναίκες της ζωής του είχε αφήσει όλη του την περιουσία και ζούσε με όσα έβγαζε και τη σύνταξή του. Αυτό θεωρούσε δίκαιο και αυτό έκανε χωρίς ποτέ να το μετανιώσει.
«Ζω με τα χρήματα που κερδίζω από τη δουλειά μου. Έχω βγάλει όμως πολλά λεφτά και έχω αφήσει μεγάλη περιουσία στις γυναίκες μου. Στη Θεανώ έδωσα πέντε σπίτια, στην Έρρικα επίσης ένα σπίτι στο Ψυχικό. Δεν κράτησα τίποτα για τον εαυτό μου. Όσο ζητιανεύεις τα λεφτά τόσο δεν σου έρχονται. Όταν ερωτευόμουνα ήμουν αφιερωμένος στη σύντροφό μου. Πέρασα πολύ όμορφα με τις γυναίκες μου», είχε πει ο ίδιος.
Η Αλίκη Κατσαβού του ομόρφυνε τη ζωή τα τελευταία χρόνια με τον ερχομό του γιου τους να του δίνει έναν ακόμα λόγο να νιώθει νέος και ακμαίος. Ο μικρός Φοίβος τον έκανε παιδί ξανά και τον έκανε να ζήσει πολύ ευτυχισμένες στιγμές.
Φανατικός Αεκτζής πρωταγωνίστησε στο βίντεο της παρουσίασης του νέου γηπέδου της ομάδας.
Οι παρέες του δεν αποτελούνταν από άτομα της ηλικίας του αλλά συνήθιζε να συναναστρέφεται με νέους. «Κάνω παρέα με νέους ανθρώπους, γιατί δίνω ζωή στα χρόνια μου. “Κλέβω” κύτταρα. Έπαιξα διπλή παράσταση για να συνέλθω. Η αδρανής ζωή σε κάνει χειρότερα. Είμαι 82 χρονών και δεν το νιώθω. Είμαι γεννημένος το 1931 και είμαι Αιγόκερως. Τι να κάνω σπίτι; Να κάτσω να δω τηλεόραση; Είμαι κλαμπάκιας, δεν είναι δυνατόν κάθομαι στο σπίτι συνέχεια. Κάνω παρέα με νέους ανθρώπους αλλά δεν λέω συμβουλές».
Τα τελευταία χρόνια απέφευγε να πηγαίνει σε κηδείες και δήλωνε πως θα πάει σε μία που θα ήταν η δική του.
Αντίο κύριε Κώστα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου